Καθυστερημένα, με φωτογραφικές διατάξεις που αναμένεται να δημιουργήσουν μεγαλύτερα προβλήματα στο μέλλον, πέρασε στο νομοσχέδιο για το Ογκολογικό Νοσοκομείο «Άγιοι Ανάργυροι» το μικρό νομοσχέδιο για τα ΜΜΕ.Επί της ουσίας, ο νόμος διαμορφώνει το πλαίσιο για την ανασυγκρότηση των ομίλων χωρίς τα εμπόδια του ανταγωνισμού, προκαλώντας νέο κύμα απολύσεων και καθιερώνοντας το κριτήριο της ενιαίας διεύθυνσης.
Στην πραγματικότητα, ο νόμος επιτρέπει τη συγκέντρωση ΜΜΕ κάθε μορφής, με το ελάχιστο δυνατό προσωπικό, κάτι που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό, τώρα και στο μέλλον, τον έλεγχο της πληροφόρησης, μετά και την παράδοση των συχνοτήτων της ψηφιακής τηλεόρασης για 15 χρόνια στην Digea και την κατάργηση της ΕΡΤ, με αντικατάστασή της από την ασθενική ΝΕΡΙΤ.Οι διατάξεις που επιτρέπουν τις συγχωνεύσεις και διαμορφώνουν το νέο καθεστώς είναι, εν συντομία, οι εξής:
Στο άρθρο 2, παρ. 1, περιλαμβάνεται η κεντρική ρύθμιση: «Κατ’ εξαίρεση και πάντοτε με την επιφύλαξη των διατάξεων του ν. 3959/2011, επιτρέπονται συμπράξεις μεταξύ επιχειρήσεων ηλεκτρονικών Μέσων (ενημερωτικών ή μη) της αυτής μορφής (τηλεόραση ή ραδιόφωνο) που συμβάλλουν στη μείωση του κόστους λειτουργίας των συμπραττουσών επιχειρήσεων». Σε πρώτη ανάγνωση η διάταξη αυτή αφορά τον τηλεοπτικό κλάδο, δίνοντας π.χ. τη δυνατότητα στο Mega και στο Star να συγχωνευτούν. Για παράδειγμα, μια κοινή εταιρεία παραγωγής μπορεί να προμηθεύει ειδησεογραφικό πρόγραμμα. Μπορεί, όμως, κατ’ αναλογία, να χρησιμοποιηθεί και για ομίλους που έχουν πλήρη δραστηριότητα σε όλους τους τομείς, όπως ο Πήγασος και ο ΔΟΛ. Με άλλα λόγια, και σε αυτήν την περίπτωση το καθεστώς παραμένει θολό.Η δεύτερη διάταξη αποτελεί αίτημα του 2010, που είχε διατυπωθεί από την ΕΙΤΗΣΕΕ και είχε απορριφθεί από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Το άρθρο 2, παρ. 3, επιτρέπει τη λειτουργία ενιαίας διεύθυνσης σε μια επιχείρηση Μέσων Ενημέρωσης ή και ηλεκτρονικών, ενημερωτικών ή μη, Μέσων. Υπό το καθεστώς της ενιαίας διεύθυνσης, οι ραδιοφωνικοί και οι τηλεοπτικοί σταθμοί μπορούν να ανταλλάσσουν διευθυντές, προσωπικό και τεχνολογικό εξοπλισμό, να προωθούν από κοινού τα προγράμματά τους στο πλαίσιο της αυτοπροβολής τους και να χρησιμοποιούν κοινές πηγές περιεχομένου.Η τρίτη διάταξη, που επιτρέπει τα πάντα, αφορά τον προσδιορισμό της δεσπόζουσας θέσης. Στο σημείο αυτό ως συγκέντρωση θεωρείται το ποσοστό σε ενημερωτικά ΜΜΕ (π.χ., Mega) σε συνάρτηση με τη συμμετοχή σε επιμέρους αγορές (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες, περιοδικά). Δίπλα, όμως, στους περιορισμούς του νόμου Ρουσόπουλου (3592/2007) προστίθεται το καθεστώς του νόμου περί ελεύθερου ανταγωνισμού, του 3959/2011. Με τον ίδιο νόμο κρίνονται αποκλειστικά τα μη ενημερωτικά ΜΜΕ. Σε ελεύθερη διατύπωση, ένας όμιλος μπορεί να έχει ένα κύριο ενημερωτικό τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό Μέσο και όσα θεματικά ΜΜΕ θέλει (μουσικά, αθλητικά ραδιόφωνα), μαζί με εφημερίδες και περιοδικά.
Βαρύτατο είναι το πλήγμα για τον πολλαπλώς προβληματικό κλάδο της διαφήμισης. Οι επιχειρηματίες επιχείρησαν να απομακρύνουν τις διαφημιστικές εταιρείες και τα media shops που ελέγχουν καταργώντας τη διαμεσολάβηση στη διακίνηση των διαφημιστικών κονδυλίων. Τελικά, η επιβράβευση του 9,9% παρέμεινε, αλλά το ποσοστό μειώθηκε σε 4%. Η αμοιβή αυτή θα καταβάλλεται από τους διαφημιζόμενους και όχι από τα Μέσα. Το νέο καθεστώς θα εφαρμοστεί από την 1η Ιουλίου 2015. Στο μεσοδιάστημα και για τις υπογεγραμμένες συμβάσεις θα εφαρμόζεται το προηγούμενο καθεστώς.
