Απέκρυψε το Mega πληροφορίες που σχετίζονταν με την πορεία της χώρας, όπως αποκαλύπτουν το ένα μετά το άλλο τα κορυφαία στελέχη του τηλεοπτικού σταθμού. Μετά τον Γιάννη Πρετεντέρη, ο οποίος έχει δηλώσει πως γνώριζαν εξαρχής ότι η ιστορία του χρέους δεν έβγαινε, ήρθε η αποκάλυψη-βόμβα από τη Μαρία Σπυράκη. Η μέχρι πρότινος πολιτική συντάκτρια για θέματα της ΝΔ, η οποία παραιτήθηκε για να κατέβει υποψήφια του κόμματος, αποκάλυψε στη συνέντευξή της στο Κρήτη TV ότι, ενώ γνώριζε πως έρχονταν χρήματα από την Ιταλία κατά το διάστημα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012, δεν το είπε.
Η αποκάλυψη αυτή δημιουργεί πολιτικό ζήτημα τεραστίων διαστάσεων για τον ρόλο του τηλεοπτικού σταθμού στην επιβολή του Μνημονίου και τη στήριξη των μνημονιακών κυβερνήσεων.Η παραδοχή σε τηλεοπτικό σταθμό πως το Mega -που χρησιμοποιεί δημόσια συχνότητα- και η ίδια η σημερινή υποψήφια της ΝΔ απέκρυψαν μια τόσο σοβαρή είδηση επιβάλλει εκ των πραγμάτων στο ΕΣΡ να καλέσει τον τηλεοπτικό σταθμό για περισσότερες εξηγήσεις. Στην περίπτωση των προηγούμενων αποκαλύψεων του Γιάννη Πρετεντέρη είχε αποφύγει οποιαδήποτε εμπλοκή με το θέμα, επικαλούμενο το επιχείρημα πως επρόκειτο για συνέντευξη σε σάιτ. Τώρα όμως πρόκειται για μαρτυρία που έγινε σε τηλεοπτικό σταθμό, συνεπώς υπάρχει και τυπικά πεδίο ευθύνης.
Ο Γιάννης Πρετεντέρης έχει περιγράψει τον ρόλο του, όπως και του Mega, στο βιβλίο του «Ο Ψυχρός Εμφύλιος» (Εκδόσεις Πατάκη). Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην Κατερίνα Ανέστη και στοwww.iefimerida.gr παραδεχόταν τα εξής:
Κ.Α.: Ποια είναι τα βασικά στοιχεία αυτής της αυτοκριτικής, κύριε Πρετεντέρη;
Γ. Π.: Φωνάξαμε «λύκος» περισσότερες φορές απ’ όσες έπρεπε τα Μέσα Ενημέρωσης. Το δεύτερο είναι ότι δεν τα είπαμε όλα, μέσα από μια ηλίθια αίσθηση εθνικού, δημόσιου συμφέροντος.
Κ.Α.: Πείτε μου ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, παρακαλώ.
Γ.Π.: Η αναδιάρθρωση του χρέους: Όλοι ξέραμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν είναι βιώσιμο, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα, δεν είναι σωστό. Το αποτέλεσμα είναι ότι μέχρι το 2010 έλεγαν όλοι ότι το χρέος είναι βιώσιμο και εμείς δεν τους απαντούσαμε «όχι, δεν είναι!». Δεν τους λέγαμε ότι αυτά είναι βλακείες. Αυτό ήταν μια αυτοσυγκράτηση.