Σε ανοικτή ρήξη με την πολιτική Καραμανλή απέναντι στους νταβατζήδες επιλέγει να βρεθεί η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με όσα ισχυρίζεται στις συνεντεύξεις του σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, δημιουργούν εσωτερικό ζήτημα καθώς ο νόμος του Νίκου Παππά παίρνει τη σκυτάλη από το σημείο που την άφησε ο νόμος Ρουσόπουλου. Επιπλέον, η νέα ηγεσία του κόμματος έχοντας άγνοια της ακόμη και της πρόσφατης πρακτικής του Αντώνη Σαμαρά, καταγγέλει τις “υπερεξουσίες” του υπουργού επικρατείας “που θα δίνει μόνος του” τις άδειες, ενώ την πρακτική αυτή ακολούθησε η Σοφία Βούλτετη, πριν από τις εκλογές του 2015 υπογράφοντας τις άδειες σε δήθεν αλλά και πραγματικά συνεταιριστικά ραδιόφωνοα.
1.Μετά τον Αντώνη Σαμαρά έρχεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, να απορρίψει την πολιτική Καραμανλή, ως προς την ανάγκη αδειοδότησης των σταθμών. Είχε ξαναγίνει στις 5. Νομεβρίου του 2013 όταν σε νομοσχέδιο του τότε υπουργού Α. Γεωργιάδη το προσωρινό καθεστώς λειτουργίας των τηλεοπτικών σταθμών, χωρίς άδειες και στην ψηφιακή τηλεόραση ακυρώσε το νόμο 3592/2007 της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή ο οποίος προέβλεπε διαδικασία αδειοδότησης και καταβολής «ενοικίου» και για τις ψηφιακές συχνότητες. Θυμίζουμε πως τόσο ο Κώστας Καραμανλής, όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου, απείχαν από την ψηφοφορία, με τον τελευταίο να ζητάει άμεσα την προκήρυξη των αδειών.
2.Οι “υπερεξουσίες” του Νίκου Παππά, υπάρχουν στο νόμο Ρουσόπουλου, με τον οποίο ο υπουργός Επικρατείας αποφασίζει για τις άδειες. Είναι ο νόμος που ψήφισε η ΝΔ και δυστυχώς οι συνεργάτες του Ν. Παππά αντέγραψαν τη διάταξη. Τότε δεν υπήρχαν αντιδράσεις για τον αριθμό των αδειών, καθώς η ΕΙΤΗΣΕΕ που είχε τότε συνηγορήσει στη διάταξη, χωρίς διαμαρτυρίες, δεν έβλεπαν τη δυνατότητα εισόδου άλλου ανταγωνιστή, στην αναλογική εποχή.

Όταν ο Θ.Ρουσόπουλος και ο Κ. Χατζηδάκης παρουσίαζαν το νόμο της ΝΔ για τα ΜΜΕ και την αδειοδότηση των σταθμών.
Ίσως ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Κωστής Χατζηδάκης, πρέπει να εξηγήσει πως ενώ ήταν από τους συντάκτες του νόμου Ρουσόπουλου, ως υπουργός μεταφορών, δεν εφάρμοσε το νόμο.