Τα όσα συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες επιβεβαιώνουν μέχρι κεραίας τον βαθύ πολιτικό και ανταγωνιστικό χαρακτήρα της ιδιωτικής τηλεόρασης στη χώρα μας.
Το προπατορικό αμάρτημα της εμπορικής τηλεόρασης, η πολιτική δηλαδή επιλογή, να λειτουργούν οι τηλεοπτικοί σταθμοί επί 28 συνεχόμενα έτη χωρίς επίσημες άδειες λειτουργίας, έχει σφραγίσει ολόκληρη την αγορά, στόχους, τακτικές και ανθρώπους.
Τι συμβαίνει τους τελευταίους μήνες.
Οι τηλεοπτικοί σταθμοί συνασπισμένοι στην ΕΙΤΗΣΕΕ και τη Digea συνέχισαν να πολεμάνε με κάθε μέσο τη διαδικασία τηλεοπτικής αδειοδότησης και τη θεσμική κατοχύρωση της. Συνέχισαν με προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας ενάντια και στην προκήρυξη τηλεοπτικών αδειών πανελλαδικής εμβέλειας που ανακοίνωσε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, με επιχείρημα πάλι, πως στο φάσμα χωράνε έως και 18 τηλεοπτικοί σταθμοί, άρα ο αριθμός των 7 αδειών είναι λάθος. ( Η εκδίκαση της προσγυγής αναβλήθηκε για τις αρχές Μάιου) Υποστηρίζουν επίσης πως το τίμημα των 3,5 εκατ. ευρώ ετησίως είναι μεγάλο για τη «μικρή» ελληνική αγορά.
Η εκδίκαση της νέας αυτής, κοινής τους προσφυγής, εκδικάζεται από το Συμβούλιο Επικρατείας τις επόμενες ημέρες. Τη μάχη πάντως των ασφαλιστικών μέτρων στο ΣτΕ την έχασαν. Σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση είναι οι κινήσεις των καναλιών στην αγορά. Εκεί όπως αποδεικνύεται επικρατεί η αλληλοφαγία και ο αλληλοσκοτωμός. Στο επίκεντρο βέβαια βρίσκεται η λειτουργία του Mega. Ο σταθμός που κατέδειξε το απόλυτο λάθος των αιτιάσεων των ιδιοκτητών της ΕΙΤΗΣΕΕ. Όπως είναι γνωστό οι νέοι μέτοχοι του Βαγγέλης Μαρινάκης και Ιβάν Σαββίδης που ελέγχουν σχεδόν το 35% της Τηλέτυπος, πλήρωσαν αρκετά εκατ. ευρώ για να αποκτήσουν τις μετοχές των πρώην μετόχων ΔΟΛ και Μπόμπολα.
Ο όμιλος Βαρδινογιάννη ο τρίτος βασικός μέτοχος της Τηλέτυπος, όλους τους προηγούμενους μήνες δήλωνε δημόσια πως κάνει ενέργειες ώστε το κανάλι να παραμείνει σε λειτουργία. Έφθασε έτσι η στιγμή της κατάθεσης των αιτήσεων τηλεοπτικής αδειοδότησης για να αποκαλυφθεί το παιχνίδι ανταγωνισμού με μόνα τελικά θύματα τους εργαζόμενους του καναλιού που όλο το προηγούμενο διάστημα πίστευαν στις δηλώσεις των μετόχων. Η «Τηλέτυπος» όχι μόνο δεν κατέθεσε αίτημα για απόκτηση τηλεοπτικής άδειας γενικού περιεχομένου, αλλά όπως όλα δείχνουν, δεν ενδιαφέρεται καν για τη συνέχιση λειτουργίας του καναλιού! Προκρίνουν την πτώχευση με τα άλλα ανταγωνιστικά κανάλια να περιμένουν τους πλειστηριασμούς της «περιουσίας» του Μega, κυρίως της πολύτιμης τηλεοπτικήυς βιντεοθήκης του. Και οι τρεις μέτοχοι όλο το προηγούμενο διάστημα επέρριπταν και συνεχίζουν και σήμερα να επιρρίπτουν τις ευθύνες οπουδήποτε αλλού εκτός από τις δικές τους εταιρείες. Στο ΕΣΡ, στην κυβέρνηση, στους άλλους ιδιοκτήτες, στον ανταγωνισμό. Κι όταν τελικά η αρμόδια αρχή, το ΕΣΡ, τους δίνει το περιθώριο να αιτηθούν αλλαγή χαρακτήρα, από ενημερωτικό σε θεματικό, οι ίδιοι άνθρωποι αρνούνται να το συζητήσουν! Ο μεν Μαρινάκης ισχυρίζεται (στους εργαζόμενους) πως εξαναγκάστηκε από τη …Νέα Δημοκρατία να αγοράσει τις μετοχές του Mega επειδή είχε αγοράσει τις μετοχές του «Πήγασου» ο Ιβάν Σαββίδης, ο δε Ι. Σαββίδης ισχυρίζεται πως μεταβίβασε σε άλλη-άγνωστη εξωχώρια-εταιρεία τις μετοχές του.
Ο όμιλος Βαρδινογιάννη ως και τελευταία στιγμή έριχνε τις ευθύνες στην κυβέρνηση και το ΕΣΡ. Σημαντική ωστόσο λεπτομέρεια που είχε προϊδεάσει για την εξέλιξη αυτή ήταν η τοποθέτηση τον Αύγουστο του 2017, νέου διοικητικού συμβουλίου στην Τηλέτυπος με ανθρώπους που είναι ταυτισμένοι με πτωχεύσεις εταιρείες και εκκαθαρίσεις! Επιπλέον την υπόθεση Mega από πλευράς του ομίλου Βαρδινογιάννη ανέλαβε να φέρει εις πέρας ο διευθύνων σύμβουλος του Star, του ανταγωνιστικού δηλαδή καναλιού στο Mega. Κι αν πιστέψουμε τις εκτιμήσεις πρώην στελεχών του Mega, ο διευθύνων σύμβουλος του Star δεν ήθελε επ΄ ουδενί τη συνέχιση λειτουργίας του αντίπαλου καναλιού! Ό
λα τα παραπάνω απλώς οδηγούν στην κατάρρευση της θεωρίας της ΕΙΤΗΣΕΕ ενάντια στη διαδικασία της τηλεοπτικής αδειοδότησης. Το επιχείρημα ότι στο φάσμα χωράνε, με την έλευση της νέας ψηφιακής τεχνολογίας, 18 πανελλαδικοί σταθμοί, δεν πείθει πλέον. Γιατί πράγματι η ψηφιακή τεχνολογία αυξάνει το φάσμα αλλά οι «πελάτες» της ψηφιακής τεχνολογίας από το χώρο της ελεύθερης επίγειας τηλεόρασης είναι λίγοι. Και συνεχίζουν να ανταγωνίζονται έως θανάτου μεταξύ τους… Ματίνα Παπαχριστούδη στο περιοδικό Ψηφιακή Τηλεόραση
Οι τηλεοπτικοί σταθμοί συνασπισμένοι στην ΕΙΤΗΣΕΕ και τη Digea συνέχισαν να πολεμάνε με κάθε μέσο τη διαδικασία τηλεοπτικής αδειοδότησης και τη θεσμική κατοχύρωση της. Συνέχισαν με προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας ενάντια και στην προκήρυξη τηλεοπτικών αδειών πανελλαδικής εμβέλειας που ανακοίνωσε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, με επιχείρημα πάλι, πως στο φάσμα χωράνε έως και 18 τηλεοπτικοί σταθμοί, άρα ο αριθμός των 7 αδειών είναι λάθος. ( Η εκδίκαση της προσγυγής αναβλήθηκε για τις αρχές Μάιου) Υποστηρίζουν επίσης πως το τίμημα των 3,5 εκατ. ευρώ ετησίως είναι μεγάλο για τη «μικρή» ελληνική αγορά.
Η εκδίκαση της νέας αυτής, κοινής τους προσφυγής, εκδικάζεται από το Συμβούλιο Επικρατείας τις επόμενες ημέρες. Τη μάχη πάντως των ασφαλιστικών μέτρων στο ΣτΕ την έχασαν. Σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση είναι οι κινήσεις των καναλιών στην αγορά. Εκεί όπως αποδεικνύεται επικρατεί η αλληλοφαγία και ο αλληλοσκοτωμός. Στο επίκεντρο βέβαια βρίσκεται η λειτουργία του Mega. Ο σταθμός που κατέδειξε το απόλυτο λάθος των αιτιάσεων των ιδιοκτητών της ΕΙΤΗΣΕΕ. Όπως είναι γνωστό οι νέοι μέτοχοι του Βαγγέλης Μαρινάκης και Ιβάν Σαββίδης που ελέγχουν σχεδόν το 35% της Τηλέτυπος, πλήρωσαν αρκετά εκατ. ευρώ για να αποκτήσουν τις μετοχές των πρώην μετόχων ΔΟΛ και Μπόμπολα.
Ο όμιλος Βαρδινογιάννη ο τρίτος βασικός μέτοχος της Τηλέτυπος, όλους τους προηγούμενους μήνες δήλωνε δημόσια πως κάνει ενέργειες ώστε το κανάλι να παραμείνει σε λειτουργία. Έφθασε έτσι η στιγμή της κατάθεσης των αιτήσεων τηλεοπτικής αδειοδότησης για να αποκαλυφθεί το παιχνίδι ανταγωνισμού με μόνα τελικά θύματα τους εργαζόμενους του καναλιού που όλο το προηγούμενο διάστημα πίστευαν στις δηλώσεις των μετόχων. Η «Τηλέτυπος» όχι μόνο δεν κατέθεσε αίτημα για απόκτηση τηλεοπτικής άδειας γενικού περιεχομένου, αλλά όπως όλα δείχνουν, δεν ενδιαφέρεται καν για τη συνέχιση λειτουργίας του καναλιού! Προκρίνουν την πτώχευση με τα άλλα ανταγωνιστικά κανάλια να περιμένουν τους πλειστηριασμούς της «περιουσίας» του Μega, κυρίως της πολύτιμης τηλεοπτικήυς βιντεοθήκης του. Και οι τρεις μέτοχοι όλο το προηγούμενο διάστημα επέρριπταν και συνεχίζουν και σήμερα να επιρρίπτουν τις ευθύνες οπουδήποτε αλλού εκτός από τις δικές τους εταιρείες. Στο ΕΣΡ, στην κυβέρνηση, στους άλλους ιδιοκτήτες, στον ανταγωνισμό. Κι όταν τελικά η αρμόδια αρχή, το ΕΣΡ, τους δίνει το περιθώριο να αιτηθούν αλλαγή χαρακτήρα, από ενημερωτικό σε θεματικό, οι ίδιοι άνθρωποι αρνούνται να το συζητήσουν! Ο μεν Μαρινάκης ισχυρίζεται (στους εργαζόμενους) πως εξαναγκάστηκε από τη …Νέα Δημοκρατία να αγοράσει τις μετοχές του Mega επειδή είχε αγοράσει τις μετοχές του «Πήγασου» ο Ιβάν Σαββίδης, ο δε Ι. Σαββίδης ισχυρίζεται πως μεταβίβασε σε άλλη-άγνωστη εξωχώρια-εταιρεία τις μετοχές του.
Ο όμιλος Βαρδινογιάννη ως και τελευταία στιγμή έριχνε τις ευθύνες στην κυβέρνηση και το ΕΣΡ. Σημαντική ωστόσο λεπτομέρεια που είχε προϊδεάσει για την εξέλιξη αυτή ήταν η τοποθέτηση τον Αύγουστο του 2017, νέου διοικητικού συμβουλίου στην Τηλέτυπος με ανθρώπους που είναι ταυτισμένοι με πτωχεύσεις εταιρείες και εκκαθαρίσεις! Επιπλέον την υπόθεση Mega από πλευράς του ομίλου Βαρδινογιάννη ανέλαβε να φέρει εις πέρας ο διευθύνων σύμβουλος του Star, του ανταγωνιστικού δηλαδή καναλιού στο Mega. Κι αν πιστέψουμε τις εκτιμήσεις πρώην στελεχών του Mega, ο διευθύνων σύμβουλος του Star δεν ήθελε επ΄ ουδενί τη συνέχιση λειτουργίας του αντίπαλου καναλιού! Ό
λα τα παραπάνω απλώς οδηγούν στην κατάρρευση της θεωρίας της ΕΙΤΗΣΕΕ ενάντια στη διαδικασία της τηλεοπτικής αδειοδότησης. Το επιχείρημα ότι στο φάσμα χωράνε, με την έλευση της νέας ψηφιακής τεχνολογίας, 18 πανελλαδικοί σταθμοί, δεν πείθει πλέον. Γιατί πράγματι η ψηφιακή τεχνολογία αυξάνει το φάσμα αλλά οι «πελάτες» της ψηφιακής τεχνολογίας από το χώρο της ελεύθερης επίγειας τηλεόρασης είναι λίγοι. Και συνεχίζουν να ανταγωνίζονται έως θανάτου μεταξύ τους… Ματίνα Παπαχριστούδη στο περιοδικό Ψηφιακή Τηλεόραση