Ο κατήφορος των ελληνικών ΜΜΕ και της επαγγελματικής δημοσιογραφίας πιστοποείται πλέον με κάθε ευκαιρία και από διεθνείς έρευνες. Μια πρόσφατη, η έκθεση Έκθεση Ψηφιακών Ειδήσεων» (Digital News Report) του Ινστιτούτου Ρόιτερς για τη Μελέτη της Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης πιστοποιεί για τη χώρα μας και τα ΜΜΕ την ολοσχερή εξαφάνισή τους ως Μέσα ενημέρωσης και επιρροής.
Σύμφωνα με αυτή μόλις το 26% θεωρεί πηγή ενημέρωσης τον έντυπο Τύπο ενώ το 60% προτιμά να ενημερώνεται από τοface book, συνολικά κατά 70% από τα social media! Η τηλεόραση παραμένει πηγή ενημέρωσης κατά 67% αλλά η τάση είναι πτωτική, σε αντίθεση με τα on line Μέσα. Και στον πιο αδαή των μίντια είναι φανερό πως η βιομηχανία της ενημέρωσης έχει μετακομίσει σε άλλα μέσα και πλατφόρμες διακίνησής, αυτές τις οποίες οι διαπλεκόμενοι εκδότες-ιδιοκτήτες της προηγούμενης 10ετίας επέλεξαν να αγνοήσουν. Μαζί τους και ο δημοσιογραφικός κλάδος, τα δημοσιογραφικά στελέχη αλλά και οι συνδικαλιστικές ενώσεις που ακολουθούσαν πιστά τις εντολές των μιντιαρχών ιδιοκτήτων τους, με το αζημίωτο. Το διαδίκτυο αφέθηκε στην τύχη του και αλώθηκε από καιροσκόπους και ακροδεξιούς.
Κανένας εκδότης, δημοσιογραφικό στέλεχος ή συνδικαλιστική ένωση εδώ και χρόνια δεν απαίτησε να επιβληθούν οι ελάχιστοι δημοσιογραφικοί κανόνες-υποχρεωτική απασχόληση δημοσιογράφων, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, Κώδικας δεοντολογίας- στη λειτουργία των διαδικτυακών ιστοσελίδων. Ειδικά οι συνδικαλιστικές ενώσεις, ΕΣΗΕΑ και λοιπές έκλεισαν ερμητικά τις πόρτες τους στις ιστοσελίδες, απαγορεύοντας στην ουσία τους εκεί εργαζόμενους τη δυνατότητα να συνδικαλιστούν. Σήμερα πληρώνουν όλοι τις επιλογές τους. Η δημοσιογραφία τους, αυτή που στηρίζεται στην προβολή-μετάδοση μόνο των ειδήσεων που προέρχονται από τα συμφέροντα, πολιτικά-οικονομικά που εκπροσωπούν κάθε φορά, αυτή που απαγορεύει την προβολή όλων των ειδήσεων από την κοινωνία προς την εξουσία, έχει ήδη πεθάνει.
Δεν υπάρχει καν κοινό να τους ακούσει-διαβάσει. Κι αντί να χτυπήσει καμπανάκι κινδύνου συνεχίζουν την κατρακύλα, μετατρέποντας τις σελίδες των εφημερίδων σε διαφημιστικό χώρο, αναπαράγοντας πολιτικά non paperκυβερνητικής ή αντιπολιτευτικής προέλευσης, αγνοώντας τις πραγματικές ειδήσεις και τα κοινωνικά γεγονότα. Κι όλα αυτά συνεχίζουν να τα κάνουν με απλήρωτους ή κακοπληρωμένους εργαζόμενους τους οποίους ουδόλως πια ενδιαφέρει η πραγματική δημοσιογραφία και ενημέρωση. Με αυτές τις συνθήκες τα ελληνικά επαγγελματικά ΜΜΕ δεν έχουν κανένα μέλλον, ούτε και οι δημοσιογράφοι σε αυτά.
