Της Μ. Παπαχριστούδη
Τα γεγονότα στην δολοφονία του Ζάκ Κωστόπουλου έχουν μια ειδική και ιδιαίτερη σημασία για τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους. Πολύ γρήγορα αντιπαρατέθηκαν δυο κόσμοι: Το κράτος και το παρακράτος εντός του, η άλωση των μηχανισμών κρατικής εξουσίας από την ιδεολογία και τις πρακτικές φασισμού, από τη μία. Η κοινωνία, οι άνθρωποι της, το κίνημα, αλλά και η δημοσιογραφική έρευνα, από την άλλη. Κανονικά, η υπόθεση θα τελείωνε σε μια –δυο ημέρες, με τον συνήθη τρόπο. Με την (παρα)πληροφόρηση μέσω των ενσωματωμένων συντακτών της ΓΑΔΑ, με την προπαγανδιστική προβολή της «αυτοδικίας» των ακροδεξιών-ρατσιστών από εφημερίδες, ιστοσελίδες και κανάλια που θρέφουν το φίδι του φασισμού στον κόρφο τους, με την εγκληματική αδιαφορία των κυβερνητικών του ΣΥΡΙΖΑ μη και ταράξουν τους παρακρατικούς μηχανισμούς που δρουν ανενόχλητοι.
Τη διαφορά έκανε η δημοσιοποίηση μη ελεγχόμενων ανεξάρτητων βίντεο, η έρευνα και καταγραφή των πραγματικών γεγονότων, η τήρηση της δεοντολογίας σε πολλά ΜΜΕ και από πολλούς δημοσιογράφους.
Η συνέντευξη του αυτόπτη μάρτυρα, του μοναδικού που αντέδρασε στον βίαιο ξυλοδαρμό στην ιστοσελίδα του Newpost, η μαζική αναπαραγωγή της, η αποκάλυψη του βίντεο με τους μαινόμενους άνδρες των ΜΑΤ να ποδοπατούν έναν τραυματισμένο και ανήμπορο με χειροπέδες στην «ΕφΣυν», η δημοσιοποίηση πληθώρας καταθέσεων από αυτόπτες μάρτυρες σε άλλα Μέσα, είναι αυτά οδήγησαν στην πρώτη ήττα των μηχανισμών του κράτους και φορέων που προστατεύουν με χίλιους φανερούς και αθέατους τρόπους τη ρατσιστική, ακροδεξιά βία.
Έτσι αποκαλύφθηκαν τα ψέμματα του κατηγορούμενου κοσμηματοπώλη και οι αντιφάσεις μεταξύ των αρχικών δηλώσεων στο «φιλικό περιβάλλον» των ΜΜΕ και της απολογίας του. Αποκαλύφθηκε η πολιτική δράση του έτερου συνεργού στον ξυλοδαρμό ως στελέχους εθνικιστικών κινήσεων, η «συνήθης» βίαιη συμπεριφορά των ΜΑΤ απέναντι σε συλληφθέντες, η πρακτική απόκρυψης, παραποίησης και αλλοίωσης στοιχείων.
Ο Ζάκ νίκησε μετά θάνατον τους δολοφόνους του, υπάρχουν πλέον ικανά και σημαντικά στοιχεία να μη θαφτεί και αυτή η υπόθεση. Γιατί υπήρξε πραγματική ενημέρωση από ΜΜΕ και δημοσιογράφους που αυτή τη φορά δεν αδιαφόρησαν, δεν ακολούθησαν δελτία Τύπου, non paper και σημειώματα.
