Τώρα που αποδείχθηκε πέραν κάθε αμφιβολίας πως ο Ζακ Κωστόπουλος πέθανε εξαιτίας του άγριου ξυλοδαρμού του –δολοφονήθηκε δηλαδή– δημοσιογράφοι τηλεοπτικών καναλιών αλλά και εφημερίδων αντί να ζητήσουν στον αέρα συγγνώμη από το κοινό τους, ξαναγράφουν ένα ακόμη κακογραμμένο σενάριο στο όνομα της δήθεν ενημέρωσης του κοινού. Και, την ίδια ώρα, διασύρονται και εξευτελίζονται δημόσια από το διαρκώς αυξανόμενο κύμα αμφισβήτησης του ρόλου τους στην ενημέρωση. Τόσο στην υπόθεση δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου όσο και σε άλλες υποθέσεις που δεν προκάλεσαν τόσο μεγάλες αντιδράσεις, ώστε να φθάσουν στα κυρίαρχα Μέσα, αποδείχθηκε πως υπάρχουν και λειτουργούν αντιθετικά πια δυο δημοσιογραφίες. Η πρώτη είναι αυτή των κυρίαρχων παραδοσιακών ΜΜΕ, μπολιασμένη με τους κανόνες της διαπλεκόμενης ενημέρωσης, κυριαρχούμενη από την προώθηση των συμφερόντων των ολιγαρχών-ιδιοκτητών, προσδεμένη στην καθοδηγούμενη προπαγανδιστική πληροφόρηση κράτους, πολιτικής και μηχανισμών. Με δημοσιογράφους συνηθισμένους στην αυτολογοκρισία και λογοκρισία, με «ενσωματωμένους» συντάκτες που μεταφέρουν τη γραμμή των «επάνω», με στελέχη που απαγορεύουν το ρεπορτάζ, την έρευνα, την είδηση, την αποκάλυψη.
Η άλλη δημοσιογραφία, γεννημένη στα αποκαΐδια της μνημονιακής δολοφονίας της ενημέρωσης και των ανθρώπων της, μεγαλώνει, κάνει αισθητή την παρουσία της, αποκα- λύπτει και κερδίζει πια το κοινό. Είναι οι δημοσιογράφοι που καταγράφουν, επικοινωνούν, διαδίδουν και ενημερώνουν για τα γεγονότα και τις ειδήσεις που διαψεύδουν την πρώτη, κυρίαρχη και καθοδηγούμενη δημοσιογραφία. Χρησιμοποιούν όλα τα νέα εργαλεία, από τα κοινωνικά δίκτυα έως τη διασύνδεση μέσων και πληροφορίας. Γράφουν και διαδίδουν τα γεγονότα από τα κάτω, τις ειδήσεις που δεν θα μπορούσαν να βγουν στη δημοσιότητα επειδή θα κινδύνευε να καταρρεύσει το κατασκευασμένο αφήγημα των «γεγονότων». Ναι, παραμένει δραστήριο το κίνημα που απαιτεί την τιμωρία των ενόχων της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου, αλλά είναι δημοσιογράφοι αυτοί που αναζήτησαν και δημοσιοποίησαν το ιατροδικαστικό πόρισμα. Που καλύπτουν τη δίκη της Χρυσής Αυγής, την περιβαλλοντική καταστροφή στις Σκουριές, την εξωφρενική δικαστική απόφαση φυλάκισης της καθαρίστριας… Και μόνο δημοσιογράφοι, είτε στα παρδοσιακά Μέσα, είτε στα Νέα Μέσα μπορούν να το πράξουν. Να αποκαλύψουν, να ερευνήσουν, να επιβεβαιώσουν τα γεγονότα.
