Η κρίση του πληθωρισμού είναι διεθνής. Μεγάλο μέρος των ανατιμήσεων που εκτόξευσαν τον Ιανουάριο τον δείκτη τιμών στο ρεκόρ 6,2% τροφοδοτήθηκε κυρίως από εισαγόμενες πρώτες ύλες και αγαθά ή από τη συγχρονισμένη πανευρωπαϊκή αύξηση στα ενεργειακά αγαθά, με «πέτρα του σκανδάλου» το φυσικό αέριο.
Ωστόσο, αυτό κάθε άλλο παρά αποτελεί άλλοθι για την αναλγησία με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκητο δράμα που ζει η μεγάλη πλειονότητα των νοικοκυριών μπροστά στους φουσκωμένους λογαριασμούς του ρεύματος, του αερίου, των καυσίμων, των εβδομαδιαίων αγορών στο σουπερμάρκετ και στη λαϊκή.
Πρώτα από όλα γιατί η κυβέρνηση συμμετέχει στα ευρωπαϊκά όργανα τα οποία αντιμετώπιζαν από το φθινόπωρο ως παροδικό το κύμα ανατιμήσεων που δεν απαιτούσε κάποια παρέμβαση. Επειτα, γιατί ακόμη και τώρα που οι ανατιμήσεις εξανεμίζουν τα εισοδήματα των νοικοκυριών, η κυβέρνηση επιμένει να αρνείται πεισματικά τη μείωση των ειδικών φόρων και του ΦΠΑ, που θα επέφεραν μια άμεση ανακούφιση. Περιορίζεται σε μια αόριστη υπόσχεση κάποιας επιδοματικής ανακούφισης για τους φτωχότερους.
Ωστόσο, υπάρχει και μια απολύτως εγχώρια διάσταση της ενεργειακής ακρίβειας, στην οποία η κυβέρνηση και οι εντεταλμένοι της είναι απόλυτα συνένοχοι: το παιχνίδι της ΔΕΗ σε βάρος των καταναλωτών.
Η ΔΕΗ, λίγο πριν από την ιδιωτικοποίησή της, δανείστηκε 1,6 δισ. ευρώ από τις αγορές με ομόλογα που συνδέονταν με την «πράσινη μετάβαση». Πανηγύριζε, μάλιστα, γι' αυτόν τον δανεισμό, που της επέβαλε αποχή από τη χρήση λιγνίτη στο όνομα της μείωσης των ρυπογόνων εκπομπών και στροφή στη μαζική χρήση του φυσικού αερίου στις μονάδες παραγωγής ρεύματος.
Οταν όμως η τιμή του αερίου άρχισε να αυξάνεται, μέχρι και τον τετραπλασιασμό της, αυξάνοντας ανάλογα και την τιμή του ρεύματος, η ΔΕΗ με απόλυτο κυνισμό πέρασε το κόστος στους καταναλωτές μέσω της διαβόητης ρήτρας αναπροσαρμογής. Η ρήτρα διπλασίασε, σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και τριπλασίασε, τους λογαριασμούς που άρχισαν να φτάνουν φουσκωμένοι στους καταναλωτές από τον Νοέμβριο και μετά.
Αυτή η επιβάρυνση θα είχε περιοριστεί στο μισό αν η ΔΕΗ είχε την ευχέρεια, έστω και προσωρινά, να κάνει ευρύτερη χρήση των λιγνιτικών αποθεμάτων για παραγωγή ρεύματος.
Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση, μαζί με την ηγεσία της ΔΕΗ, δυσφημίζουν τους στόχους για την κλιματική αλλαγή. Ετσι μετατρέπουν την πράσινη μετάβαση σε ένα «πράσινο ξέπλυμα» του κυνισμού τους σε βάρος των ανυποψίαστων καταναλωτών.
ΕΦ.ΣΥΝ. / Άποψη
