του Χρήστου Ξανθάκη
Είμαι στον αούτομπαν πριν από χρόνια και ζαμάνια, τότε που υπήρχαν λεφτά και πηγαίναμε εκδρομές στας Ευρώπας. Είμαι μ’ εκείνη που κοιμάται πλάι μου, οδηγάω ένα νοικιάρικο Άουντι, πάω αριστερή
λωρίδα με 160 την ώρα. Σκάει μύτη από πίσω μου Μερτσέντα AMG φτιαγμένη, μου ανάβει φώτα, μάλιστα γιατί όχι, με περνάει βζιιιιν με διακόσια. Κι αμέσως από πιο πίσω έρχεται θυμωμένη Πόρσε με διακόσια σαράντα και του ρίχνει στ’ αυτιά να μαθαίνει! Κότα εγώ, να κάθομαι να κοιτάω!
Τη θυμήθηκα τη σκηνή χτες που κόζαρα τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και είδα οκτάστηλο στα «Νέα» ότι η Κομισιόν σκέφτεται μια σειρά από μέτρα για να απεξαρτηθεί η Ευρώπη από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της Ρωσίας. Και για να μην τα πολυλογώ, ορίστε τι εξετάζεται και ενδέχεται να παρουσιαστεί κιόλας στις 18 του μηνού από την Κομισιόν:
1. Τηλεργασία (έως τρεις ημέρες εβδομαδιαίως) - Μία ημέρα τηλεργασίας ισοδυναμεί με 170.000 λιγότερα βαρέλια
2. Κοινή χρήση αυτοκινήτου με άλλους ανθρώπους και ήπια (οικονομική) οδήγηση - 470 λιγότερα βαρέλια
3. Μείωση των ορίων ταχύτητας στους αυτοκινητόδρομους (τουλάχιστον κατά 10 χλμ ανά ώρα) - 430 λιγότερα βαρέλια
4. Κυριακές χωρίς αυτοκίνητα στις πόλεις - 380 λιγότερα βαρέλια
5. Ήπια - οικονομική οδήγηση φορτηγών - 320 λιγότερα βαρέλια
6. Περιορισμός του αριθμού των αεροπορικών ταξιδιών για επαγγελματικούς λόγους - 260 λιγότερα βαρέλια
7. Χρήση δημόσιων μέσων μεταφοράς, ποδηλάτων και περπάτημα - 330 λιγότερα βαρέλια
8. Εναλλάξ πρόσβαση των ΙΧ (μονά, ζυγά) στις πόλεις - 210 λιγότερα βαρέλια
9. Χρήση τρένου αντί αεροπλάνου - 40 λιγότερα βαρέλια.
Τα διαβάζω τα ανωτέρω και σκέφτομαι ότι αν εφαρμοστούν (αν εφαρμοστούν μάλιστα καπάκι από τις καραντίνες και τα λοκντάουν), θα σημάνουν το τέλος του ελευθεριακού καπιταλισμού, του καπιταλισμού όπως τον μάθαμε από τον Ρόκι και τον Ράμπο, και την επιστροφή της Σοβιετίας στην Γηραιά Ήπειρο. Όπως τότε που οι πολίτες της Ρωσίας χρειάζονταν διαβατήρια για να πάνε από τον έναν νομό στον άλλον, έτσι κι εσύ τώρα θα το ξεχάσεις το αμαξάκι σου και το αεροπλανάκι σου και το πάω όπου θέλω, όπως θέλω, όποτε θέλω και θα γίνεις σκλάβος του Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέως. Αισιόδοξη προοπτική, δεν το αρνούμαι…
Αλλά πιο πολύ απ’ όλα με ανησυχεί τι θα γίνει με αυτόν τον γίγαντα τον Στάσση της ΔΕΗ! Δηλαδή, άμα εφαρμοστούν τα μέτρα της Κομισιόν (κούφια η ώρα…), πώς θα πηγαινοέρχεται στη Τζιά για να επιβλέπει την πρόοδο των εργασιών στην επένδυσή του; Ξέρεις τι θα πει να τα’ αφήνεις λάσκα τα μαστόρια να κάνουν ό,τι γουστάρουν; Πλέη ρουμ θα παραγγέλνεις και μπουχαρί θα σου παραδίδουν! Μη σου πω και τα καουμποϊλίκια με τα υλικά, που θα σου έρθει ο κούκος αηδόνι. Η σκέψη μου μαζί του, που λένε και στα πρωινάδικα…
Εντελώς μεταξύ μας πάντως, υπάρχει και κάτι θετικό σε αυτή την πρωτοβουλία της Κομισιόν. Για να εφαρμοστούν τα μέτρα, θα απαιτηθεί τι νομίζετε;
Έλα, δεν είναι δύσκολο, μην το παιδεύουμε πολύ.
Μην το παιδεύουμε, είπα!
Άντε, να το πάρει το ποτάμι, πάλι θα πρέπει να προσλάβουμε αστυνομικούς και να παραγγείλουμε περιπολικά.
Ειδάλλως θα κάνει ό,τι θέλει στην άσφαλτο ο κάθε μπαγλαμάς και θα τρίβουν τα χέρια τους οι Ρώσοι. Αυτό θέλουμε δηλαδή ή να βρούνε δουλειά μερικές χιλιάδες συμπολίτες μας και να προσφέρουν την κοινωνία, την οικονομία και την πατρίδα;
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost (11.5.2022)
