Με τίτλο “Η σήψη στην καρδιά της Ελλάδος είναι πλέον ξεκάθαρη σε όλους” -(“The Rot at the Heart of Greece Is Now Clear for Everyone to See”)- η αμερικανική εφημερίδα “New York Times” φιλοξενείάρθρο του ανεξάρτητου δημοσιογράφου, Alexander Clapp, ο οποίος επικρίνει με περισσή αυστηρότητα τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές.
Ο δημοσιογράφος δεν εργάζεται για την εφημερίδα και όπως διευκρινίζεται είναι ένας δημοσιογράφος με έδρα την Αθήνα που γράφει για την Ελλάδα και την περιοχή της Μεσογείου.
Το κείμενο δημοσιεύεται στην στήλη των Άρθρων και όχι στις ειδησεογραφικές σελίδες. Αυτό βεβαίως, δεν “αδυνατίζει” το άρθρο το οποίο κάνει μία καλή και δίκαιη καταγραφή, αναφέροντας όλες τις απόψεις.
«Είμαι δεσμευμένος», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε ένα ακροατήριο βιομηχάνων και επιχειρηματιών (ΣΕΒ) τον Απρίλιο του 2018, σε «μια κυβέρνηση των πραγματικά καλύτερων, των αρίστων».
Υπό την ηγεσία του, όπως είπε, οι παθογένειες του παρελθόντος -νεποτισμός, διαφθορά- δεν θα ήταν πλέον ανεκτές. Η Ελλάδα, όπως ανακοίνωσε την ημέρα που έγινε πρωθυπουργός τον Ιούλιο του 2019, θα μπορούσε να «σηκώσει ξανά το κεφάλι της με υπερηφάνεια».
Τρία χρόνια αργότερα, πολλοί ξένοι έχουν πειστεί για το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα της κυβέρνησής του. Η Microsoft, η Pfizer και η JP Morgan Chase έχουν δημιουργήσει γραφεία στη χώρα, ένα βελτιωμένο πρόγραμμα βίζας έχει παρακινήσει χιλιάδες ψηφιακούς νομάδες να μετεγκατασταθούν στην Αθήνα. Μια αδιάκοπη τουριστική ώθηση -«Θα θέλεις να μείνεις για πάντα!”- προσέλκυσε έναν αριθμό ρεκόρ Αμερικανών στο Αιγαίο αυτό το καλοκαίρι.
Ακόμη και η εποπτεία της οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση πλησιάζει στο τέλος της. Μετά από μια δεκαετία δυσκολιών, η χώρα φαίνεται ότι έχει υποστεί μια εκπληκτική μεταμόρφωση.
Όμως μέσα την Ελλάδα, μια πιο σκοτεινή πραγματικότητα φουντώνει. Η διαφθορά και οι συγκρούσεις συμφερόντων που δεσμεύτηκε να ξεριζώσει ο κ. Μητσοτάκης όχι μόνο εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά και, από πολλές απόψεις , φαίνεται ότι έχουν αυξηθεί και εμβαθύνει.
Το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν έχει αναθεωρηθεί, αλλά έχει λάβει μόνο μια καλλωπιστική αναμόρφωση, έναλίφτινγκ βιτρίνας. Τις τελευταίες εβδομάδες, ένα σκάνδαλο υποκλοπών αποκάλυψε με εντυπωσιακό τρόπο την υποκείμενη σήψη. Το “Watergate της Ελλάδας”, έχει αποκαλύψει την κατάσταση κάτω από την αστραφτερή επιφάνεια. Το «Ελλάδα 2.0» που υποσχέθηκε ο κ. Μητσοτάκης, όπως αποδεικνύεται, είναι ένα από τα ίδια.
Το σκάνδαλο ξεκίνησε με τον Θανάση Κουκάκη, έναν οικονομικό δημοσιογράφο γνωστό για την έρευνά του για ισχυρά τραπεζικά πρόσωπα. Τον Ιούνιο του 2020 οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών τον έθεσαν υπό παρακολούθηση -παρακολουθώντας και τα δύο τηλέφωνά του- με το σκεπτικό ότι αποτελούσε απειλή για την εθνική ασφάλεια. Δύο μήνες αργότερα, ο κ. Κουκάκης, πληροφορούμενος για τις υποκλοπές, ήρθε αντιμέτωπος με τις αρχές. Η παρακολούθηση του σταμάτησε εκείνη την ημέρα.
Αυτό φαινόταν να είναι το τέλος. Στη συνέχεια, τον Ιούλιο του περασμένου έτους, έλαβε ένα μήνυμα από άγνωστο αριθμό. «Θανάση, το ξέρεις αυτό;» ανέφερε το μήνυμα στα ελληνικά, ακολουθούμενο από έναν σύνδεσμο, στον οποίο έκανε κλικ. Έτσι έγινε η μόλυνση του iPhone του με το Predator, ένα κακόβουλο λογισμικό υποκλοπής spyware που μετέφερε τα δεδομένα του σε μια μυστηριώδη εταιρεία με έδρα την Αθήνα και την Κύπρο, με το όνομα Intellexa.
Δεν είναι ο μόνος Έλληνας που έχει λάβει τέτοιο μήνυμα. Τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, ο Νίκος Ανδρουλάκης -μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στη συνέχεια ο υποψήφιος για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, του κεντροαριστερού κόμματος της Ελλάδας και ιστορικού αντίπαλου του κόμματος του κ. Μητσοτάκη- έλαβε μήνυμα με τον ίδιο σύνδεσμο. Δεν έκανε κλικ. Μόλις λίγες μέρες νωρίτερα, για λόγους που η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη εξηγήσει επαρκώς,τέθηκε υπό νόμιμη παρακολούθηση από τις ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών.
Για δεκαετίες τώρα, οι υποκλοπές τηλεφώνων είναι ένα απαίσιο χαρακτηριστικό του ελληνικού κράτους.Όμως, επί του κ. Μητσοτάκη, η εθνική παρακολούθηση έχει επεκταθεί σε μια εν πολλοίς ακαταλόγιστη γραφειοκρατία. Μία από τις πρώτες του πράξεις ως πρωθυπουργός ήταν να θέσει τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες υπό τον άμεσο έλεγχο του γραφείου του και στη συνέχεια να τοποθετήσει -μέσω νομικής τροποποίησης- ένα πρώην στέλεχος μιας παγκόσμιας εταιρείας ασφαλείας ως διευθυντή της.
Έκτοτε, ο αριθμός των ελληνικών τηλεφώνων που παρακολουθούνται αυξήθηκε σταθερά. Κατά μέσο όρο πέρυσι, 42 τηλεφωνικοί αριθμοί παρακολουθούνται κάθε μέρα, συνολικά περισσότερα από 15.000 ελληνικά τηλέφωνα είναι υπό κρατική παρακολούθηση ανά πάσα στιγμή.
Είναι ένας συγκλονιστικός αριθμός. Ωστόσο, αυτή η μορφή υποκλοπής ήταν, τουλάχιστον θεωρητικά, νόμιμη. Η χρήση του Predator, η οποία έχει καταδικαστεί ρητά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι κάτι εντελώς άλλο. Θα μπορούσαν οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών, που ήδη διεξάγουν μια τεράστια εκστρατεία παρακολούθησης, να έχουν αναθέσει ακόμη πιο παρεμβατικές υποκλοπές σε μια σκιώδη ιδιωτική εταιρεία; Θα μπορούσε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη να βρίσκεται πίσω από το χακάρισμα;
Δεν γνωρίζουμε, αλλά μια ένδειξη προέρχεται από το γραφείο του πρωθυπουργού. Την τέταρτη μέρα του στην εξουσία, ο κ. Μητσοτάκης διόρισε γενικό γραμματέα τον Γρηγόρη Δημητριάδη -τον πρώην διευθυντή της προεκλογικής του εκστρατείας και ανιψιό του. Η θέση είναι κρίσιμη για την Ελλάδα, ένας αγωγός πληροφόρησης μεταξύ του πρωθυπουργού και, μεταξύ άλλων σφαιρών του κράτους, του συγκροτήματος εθνικής ασφάλειας.
Τους τελευταίους μήνες, Έλληνες δημοσιογράφοι προχώρησαν σε μια δελεαστική σειρά αποκαλύψεων σχετικά με τον κ. Δημητριάδη, με κυριότερο ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του, έκανε οικονομικές συναλλαγές με κύκλο επιχειρηματιών που είχε συναλλαγές και με τον ιδιοκτήτη της Intellexa. Παραμένει αναπόδεικτο κατά πόσο γνώριζε ο κ. Μητσοτάκης για την ανάπτυξη του Predator στην Ελλάδα.
Δεν έχει ακόμη ασχοληθεί άμεσα με το θέμα, υπονοώντας ότι το σκάνδαλο που εμπλέκει τώρα την κυβέρνησή του θα μπορούσε να είναι έργο «σκοτεινών δυνάμεων εκτός Ελλάδας». Ωστόσο, μέλη της κυβέρνησής του αρνήθηκαν τους ισχυρισμούς. «Το ελληνικό κράτος δεν έχει προμηθευτεί κανένα παράνομο σύστημα παρακολούθησης από εταιρείες όπως η Predator», επέμεινε ένας υπουργός τον Ιούνιο. Ωστόσο, το αν η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη αγόρασε δεδομένα που συγκεντρώθηκαν μέσω τέτοιας παρακολούθησης παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα.
Υπάρχουν και άλλα ερωτήματα: Στο γραφείο της Intellexa στην Αθήνα, για παράδειγμα, δεν έχει γίνει ακόμη επιδρομή και συνεχίζει να λειτουργεί. Γιατί; Στις αρχές Αυγούστου, ο επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών του κ. Μητσοτάκη και ο γενικός γραμματέας του παραιτήθηκαν. Η παραίτηση, όπως έσπευσαν να διευκρινίσουν το γραφείο του πρωθυπουργού και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δεν είχαν καμία σχέση με τις επιθέσεις των Predator. Ο ένας είχε εμπλακεί σε «λανθασμένες ενέργειες», ενώ ο άλλος ήταν θύμα ενός «τοξικού κλίματος». Ποιες ήταν αυτές οι ενέργειες και γιατί το περιβάλλον επιδεινώθηκε δεν έχει διευκρινιστεί.
Το πρόβλημα εδώ δεν είναι ότι η διαφθορά υπό τον κ. Μητσοτάκη είναι αναγκαστικά πιο ενδημική από ό,τι σε προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις -ή σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. (Οι ηγέτες της αντιπολίτευσης και οι δημοσιογράφοι έχουν γίνει στόχος spyware στη Γαλλία, την Ισπανία, την Ουγγαρία και την Πολωνία.) Είναι μάλλον η μη βιώσιμη αντίφαση μεταξύ της χώρας που ο κ. Μητσοτάκης επιμένει να προβάλει στο εξωτερικό -ένα αδιαμφισβήτητο δημοκρατικό κράτος του οποίου το σεβασμό για το κράτος δικαίου και οι φιλελεύθεροι καλόπιστοι θα πρέπει να ανταμείβονται με εταιρικές επενδύσεις και τουριστικά δολάρια- και εκείνου του οποίου πραγματικά προεδρεύει.
Τον Μάιο, καθώς οι βίδες του σκανδάλου κατασκοπείας (the screws of the spy scandal ) είχαν αρχίσει να γυρίζουν, ο κ. Μητσοτάκης “πέταξε” στην Ουάσιγκτον για να εκφωνήσει μια ομιλία στο Κογκρέσο σχετικά με τη σημασία της διατήρησης των δημοκρατικών αξιών και της καταπολέμησης της αυταρχικής υπερβολής. Για 40 λεπτά εξέθεσε την αναγκαιότητα της κοινωνικής εμπιστοσύνης και των ισχυρών θεσμών.
«Οι αρχαίοι Έλληνες», είπε ανάμεσα σε χειροκροτήματα, «θεωρούσαν την αλαζονεία, τον εξτρεμισμό και την υπερβολή τις χειρότερες απειλές για τη δημοκρατία».
Το ερώτημα για τον κ. Μητσοτάκη είναι: Γιατί δεν νιώθει το ίδιο;”καταλήγει το άρθρο γνώμης του κ. Alexander Clapp.
