του Χρήστου Ξανθάκη
Κάθομαι τώρα εγώ στο καφέ Ήββη στην πλατεία Εξαρχείων (να πάτε, δεν δαγκώνουν!) και πίνω τον καφέ μου και διαβάζω τις εφημερίδες μου.
Και όπως ξεφυλλίζω την Εφημερίδα των Συντακτών, πέφτει το μάτι μου στο ειδησάριο, ένα τέταρτο της σελίδας, σου ξεφεύγει εύκολα αν δεν έχεις την προσοχή σου τεταμένη. Πάμε στο κόπυ πάστε το λυγερόκορμο:
«Τεράστιο πρόβλημα για χιλιάδες μαθητές της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στη Θεσσαλονίκη, με τη διακοπή του προγράμματος των σχολικών γευμάτων. Το πρόγραμμα έληξε για τον κεντρικό δήμο Θεσσαλονίκης, τον δήμο Θερμαϊκού στα ανατολικά και για έξι δήμους στα δυτικά του πολεοδομικού συγκροτήματος. Πέντε χιλιάδες μαθητές υπολογίζεται ότι θα μείνουν χωρίς γεύμα μόνο σε Θεσσαλονίκη και Θερμαϊκό».Ένα ρεπορτάζ στη σελίδα 30 της ΕφΣυν, με «χτύπημα» μίνι στην πρώτη σελίδα, πλάι στο «οκτάστηλο» για το ουκρανικό. Φοβισμένα τα παιδιά των Ουκρανών στα καταφύγια, νηστικά τα παιδιά της Σαλονίκης στα σχολεία. Πέντε χιλιάδες παιδιά φίλε, δεν είναι λίγα. Με τους γονείς να είναι πιο στεγνοί κι απ’ τη Σαχάρα, ύστερα απ’ τον λογαριασμό του ηλεκτρικού…
Και πάμε και σε μια άλλη ειδησούλα, που απουσιάζει και απ’ τα πρωτοσέλιδα και απ’ τα δελτία ειδήσεων και από παντού. Μόνο κάτι ιστοσελίδες καταδέχονται να την προβάλλουν πλέον, συν την εφημερίδα «δημοκρατία», που επιμένει σε ένα δισέλιδο αφιέρωμα στον κορωνοϊό κάθε μέρα που περνάει. Στον κορωνοϊο και στα θύματά του, τα οποία δεν ξέρω αν σας το έχω πει αλλά έχουν ξεπεράσει τις 25.000 και πλησιάζουν τάχιστα τις 26.000, ως το τέλος της εβδομάδας της τρέχουσας θα τις έχουν ξεπεράσει. Ως το τέλος της εβδομάδας…
Ο τίτλος της «δημοκρατίας» είναι χαρακτηριστικός για αυτή την πολεμική σύγκρουση που δεν απασχολεί κανένα πάνελ ειδικών:
«Σημάδια κάμψης, αλλά παραμένει υψηλός ο αριθμός θανάτων».
Έτσι είναι παιδιά, αλήθειες να λέμε και να μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας. Στο καταραμένο το Βέλγιο που μια φορά κι έναν καιρό ήταν το ρεντίκολο της γηραιάς ηπείρου (και του υπουργού Άνευ Αρμοδιοτήτων επίσης!), καταγράφουν γύρω στους 20 θανάτους την ημέρα και στην χώρα της χαράς δεν μπορούμε να πέσουμε κάτω από 50 ούτε με μαγειρεμένες στατιστικές. Και βαράει καμιά φορά 75 νεκρούς όπως προχτές και δεν ξέρουν που να κρυφτούν οι κάθε λογής αρμόδιοι. Αλλά μπα, βλακείες λέω, ξέρουν που να κρυφτούν, κανείς δεν μπορεί να τους ανακαλύψει βδομάδες τώρα. Και βγαίνουν από τα καβούκια τους μόνο και μόνο για ν’ ανακοινώσουν περαιτέρω διάλυση του ΕΣΥ. Μπας και κονομήσουν τίποτε οι δόλιοι οι ιδιώτες, που τους ήρθαν βαριά τα κοινόχρηστα…
Υπάρχουν και ειδήσεις πάντων, τις άκουσα στο Alpha Radio. Σήμερα η επιτροπή των εμπειρογνωμόνων ανακοινώνει ότι μπορούμε να τις βγάλουμε τις μάσκες και να κυκλοφορούμε ως ελεύθεροι πολίτες μιας ελεύθερης χώρας. Τέλειωσε η εισβολή του κορωνοϊού, απέδωσαν οι διεθνείς κυρώσεις, τρόμαξαν οι δυνάμεις του εχθρού και το βάλανε πανικόβλητες στα πόδια. Κάτσε όμως, πάλι βλακείες λέω. Αυτό είναι το σενάριο για τα ρώσικα στρατά που μπουκάρησαν στην Ουκρανία. Εκεί, όντως, κινητοποιήθηκαν οι πάντες και τα πάντα. Εδώ πέρα με τον κορωνοϊό, κινητοποιούνται μόνο οι κορϊδάρες τα γιατρουδάκια και το νοσοκομειακό προσωπικό. Ενώ ο γίγαντας ο Πλεύρης είναι απασχολημένος με την αποδόμηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost
