Τα μεγάλα «παπαγαλάκια» οι δημοσιογράφοι που κρώζουν δυνατά

Της Ματίνας Παπαχριστούδη  στη στήλη
media-λογώντας στο "Δρόμο της Αριστεράς"

Το πρόβλημα δεν είναι ότι η Μαρία Σπυράκη (υποψήφια της ΝΔ στην Ευρωβουλή) παραδέχθηκε ότι γνώριζε μια είδηση αλλά δεν τη μετέδωσε ως «όφειλε» δημοσιογραφικά λόγω «κομματικού καθήκοντος». Δεν είναι, άλλωστε η πρώτη φορά που δημοσιογράφος παραδέχεται πως κρατάει ειδήσεις στο «μαξιλάρι του», δηλώνοντας έτσι με θράσος την αναξιοπιστία του ελεγχόμενου συστήματος ενημέρωσης στην Ελλάδα.
Το παραδέχθηκε λίγο παλαιότερα ο Γιάννης Πρετεντέρης (διόλου τυχαία παρέχει υπηρεσίες δημοσιογραφίας επίσης στο Mega), όταν έγραψε και δήλωσε πως γνώριζαν οι δημοσιογράφοι ότι το χρέος της χώρας είναι μη βιώσιμο αλλά δεν το είπαν, δείχνοντας... αυτοσυγκράτηση.
Παλαιότερα, δε, δημοσιογράφοι όπως για παράδειγμα ο Nίκος Κακαουνάκης, πλειστάκις είχαν παραδεχθεί την απόκρυψη ειδήσεων και πληροφοριών.
Τα προβλήματα στην περίπτωση των δηλώσεων Σπυράκη είναι δύο: Αφενός πως πλέον οι ενσωματωμένοι δημοσιογράφοι δεν νιώθουν καμία ενοχή να φωνάξουν δυνατά πως προσφέρουν «κομματικές» υπηρεσίες στον πολιτικό τους χώρο ή στα οικονομικά συμφέροντα που υπηρετούν. Το περηφανεύονται με θράσος, θεωρώντας μάλιστα πως προσθέτουν μπόνους στη μελλοντική τους εξέλιξη.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι όλοι τους συνεχίζουν να συμπεριφέρονται στους πολίτες σαν να αντιμετωπίζουν συνδεδεμένα άλαλα πρόβατα. Βάζοντας ως ταμπέλα στις υπηρεσίες προπαγάνδας που ασκούν, «το καλό της πατρίδας, του κράτους, του έθνους», κλπ.

Κοινός παρονομαστής στην εξέλιξη των δημοσιογράφων-παπαγαλακίων του πολιτικού και οικονομικού συστήματος, είναι ότι η συμπεριφορά τους αυτή επιβραβεύεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στα οποία κατέχουν θέση εργασίας. Και μάλιστα καλά αμειβόμενη.
Είναι αυτοί που βρίσκονται στη μαρκίζα των Μέσων τους, αυτοί που έχουν το ελεύθερο της διεύθυνσης να γράφουν, υπογράφουν ρεπορτάζ, να μεταφέρουν σε δημοσιογραφικές συσκέψεις τα non paper των πολιτικών «καθοδηγητών» τους.
Το γεγονός ότι η Μαρία Σπυράκη χρησιμοποιεί ως προεκλογικό υλικό στην καμπάνια της τα ρεπορτάζ της στο Mega, σε άλλες εποχές θα είχε προκαλέσει τουλάχιστον κρίση στο κανάλι. Αυτό είναι που φανερά ενοχλημένο σε κριτικές και επικρίσεις, επιμένει πως είναι «έγκυρο» δημοσιογραφικά και προσφέρει ενημέρωση.

Με το προεκλογικό της τρέιλερ η πρώην πολιτική συντάκτρια του Mega απλά επιβεβαίωσε ότι πληρωνόταν από το κανάλι για να προβάλλει-προπαγανδίζει τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας. Εν γνώσει του ιδίου του Mega.
Γι' αυτό, όμως, κανένα άλλο Μέσο δεν έκανε κουβέντα. Προφανώς και εκεί τα ίδια γίνονται. 

Η ίδια κατάσταση, λίγο ή πολύ, φανερά ή λιγότερο φανερά, ισχύει σε όλα τα κυρίαρχα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ίσως γι' αυτό οι δημοσιογράφοι (όσοι απέμειναν δηλαδή στα Μέσα) δεν ντρέπονται πια να υπογράφουν φαρδιά πλατιά «εταιρικά» δελτία Τύπου τα οποία βαφτίζουν «ρεπορτάζ».Ίσως γι' αυτό τα ίδια αυτά τα Μέσα τους πληρώνουν τον ελάχιστο δυνατό μισθό ή δεν τους πληρώνουν καθόλου, γνωρίζοντας πως κανείς δεν θα τολμήσει να αντιδράσει.
Οι περισσότεροι από τους συντάκτες που το φωνάζουν δυνατά και περήφανα στα ρεπορτάζ τους ότι είναι «παπαγαλάκια», σε άλλες εποχές θα πλήρωναν στα Μέσα για να έχουν την υπογραφή τους.