Η ψηφιακή μετάβαση της τηλεόρασης έδειχνε πως μπήκε σε κάποιο δρόμο. Με ένα σφιχτό, σχεδόν ανέφικτο χρονοδιάγραμμα το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να μπει στο στοίχημα. Είναι δυνατόν να ολοκληρωθεί η ψηφιακή μετάβαση σε 157 σημεία της χώρας μέσα σε πέντε μήνες; Σε αυτό το απλό ερώτημα ουδείς μπορεί να απαντήσει με ...σιγουράκι.
Το βέβαιο είναι πως στις 27 Ιουνίου πάμε γιαswitch off στην Πελοπόννησο γιατί έτσι λέει η τρίτη διορθωτική υπουργική απόφαση. Για τη θέση της ΝΕΡΙΤ θα διαβάσετε στο ρεπορτάζ μας τις αλλαγές πολιτικής μετά την αλλαγή της διοίκησή της. Στόχος είναι να αναπτύξει το δικό της δίκτυο πομπών σε όλα τα σημεία εκπομπής της Πελοποννήσου και το ίδιο να πράξει στην Αττική, στις 11 Ιουλίου. Για τα υπόλοιπα σημεία θα συνεργαστεί με τη Digea νοικιάζοντας το 4οmultiplex. (** Τελικά η ΝΕΡΙΤ δεν κατάφερε να στήσει δίκτυο πομπών και έτσι θα νοικιάσει και για την Πελοπόννησο τις "υπηρεσίες" της Digea)...
Δεν είμαστε τόσο βέβαιοι κι ούτε συμμεριζόμαστε τη συγκρατημένη αισιοδοξία που επικρατεί. Η αγορά είναι επίσης απαισιόδοξη και στο σύντομο χρονικό διάστημα που απομένει το πρώτο «θύμα» της κατάστασης είναι η ενημέρωση των πολιτών. Εκτός αν πιστεύουν στο υπουργείο Μεταφορών και τη Digea πως μόνο με τις διαφημίσεις στα ιδιωτικά κανάλια, θα λυθεί το πρόβλημα της πληροφόρησης και προετοιμασίας των πολιτών και της αγοράς.
Καμία μέριμνα, καμία απάντηση δεν υπάρχει για τα περιφερειακά κανάλια. Τα οποία τηρούν ακόμη στάση αναμονής, με δεδομένο ότι η απόφαση του ΣΤΕ επί των ασφαλιστικών μέτρων της Digital Union δεν έχει εκδοθεί, ενώ η δίκη της κύριας προσφυγής έχει οριστεί για τις 15 Οκτωβρίου. Στην Πελοπόννησο, οι περιφερειακοί σταθμοί φέρονται στην πλειονότητά τους, να έχουν συμφωνήσει με τη Digea για την εκπομπή του ψηφιακού τους σήματος. Η Digea όπως μαθαίνουμε έκανε έκπτωση στους σταθμούς από το καθορισμένο τιμολόγιο της ΕΕΤΤ. Και πάλι όμως, δέκα μέρες πριν το switch off, δεν υπάρχει ο επίσημος κατάλογος των πελατών της.
Οι αστειότητες της ελληνικής ψηφιακής περίπτωσης δεν σταματούν εδώ. Αν ρίξει κάποιος μια ματιά στη «Διαύγεια» θα παρατηρήσει πως τους τελευταίους τέσσερις μήνες σε όλους τους περιφερειακούς δήμους της χώρας, μικρούς και μεγάλους, εξελίσσεται η επιχείρηση οικοπέδων για τη Digea. Ο ένας μετά τον άλλο δήμο, χαρακτηρίζει, αδειοδοτεί, νοικιάζει ή παραχωρεί ιδιόκτητα οικόπεδα με ή χωρίς αναμεταδότες για χρήση στον πάροχο δικτύου της Digea. Πολλές από τις αποφάσεις αυτές λαμβάνονται άμεσα, σε άλλες όμως περιπτώσεις γίνονται ενστάσεις, διορθώνονται ή αλλάζουν. Κι όλα αυτά για να μπορέσουν οι μικρές πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας να έχουν πρόσβαση στο τηλεοπτικό σήμα. Εννοείται ότι το κράτος που υποχρεούται να παρέχει στους πολίτες του τηλεόραση, είναι τραγικά απών. Και όχι μόνο. Αφήνει να «σκοτώνονται» δήμοι, πάροχος δικτύου, ΝΕΡΙΤ και περιφερειακοί σταθμοί, παρακολουθώντας ατάραχο το «ψηφιακό ανέκδοτο» της χώρας μας.
