Οι ποικίλες εξαρτήσεις των ανεξάρτητων ΜΜΕ

Στα ψιλά πέρασε πριν από μερικές ημέρες η φράση “όποτε σας έκανε κέφι, με ένα τηλεφώνημα, βρισκόσασταν στα 'φιλέτα' του δελτίου ειδήσεων και των εκπομπών του καναλιού”. Με αυτά τα λόγια έκλεινε το άρθρο που έγραψε ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου (δείτε ΕΔΩ) για να υπενθυμίσει σε κάποιους όψιμους πολέμιους της διαπλοκής την προνομιακή σχέση που συγκεκριμένη μερίδα του πολιτικού κόσμου έχει εδώ και χρόνια αναπτύξει με τηλεοπτικούς σταθμούς. Αυτό δεν αφορά φυσικά τις δημοσιογραφικές προτιμήσεις προς πολιτικά πρόσωπα που στην τηλεοπτική γλώσσα είτε “πουλάνε” είτε “τα λένε” και καταλήγουν να εκπέσουν στην κατηγορία του μαϊντανού, αλλά τα.. πρόσωπα που χρησιμοποιούσαν και χρησιμοποιούν τα κανάλια ως βιλαέτια τους.
Μιλάμε για τους σταθμούς που όταν τους τηλεφωνήσει ο τάδε υπουργός ή ο δείνα αντιπρόεδρος τσακίζονται να τον βγάλουν στον αέρα. Μιλάμε για τα ΜΜΕ που χαρίζουν χρόνο και βάζουν πλάτη όποτε αυτό είναι αναγκαίο στους προνομιούχους των δελτίων ειδήσεων και των εκπομπών. Όπως, καλή ώρα, ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ., που όποτε τα βρει σκούρα, σηκώνει το τηλέφωνο και παίρνει σβάρνα κανάλια και ραδιόφωνα είτε για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα είτε για να παραδώσει μαθήματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας αλλά και να το κλείσει κατάμουτρα όταν αισθανθεί πως δεν βρίσκει πλάτες πρόθυμες να ακουμπήσει τις δικαιολογίες του. (Μόνο που καλό θα είναι, πριν βγει στον αέρα ο αντιπρόεδρος, να γίνεται και μια προσυνεννόηση με τους οικοδεσπότες για το ποιος κάλεσε ποιον, ώστε να μην επιβεβαιώνεται τόσο χοντροκομμένα και on camera ο εξ Αμερικής Μιχάλης Ιγνατίου).
Αυτές τις σχέσεις εξουσίας μιας ελίτ πολιτικών με ιδιοκτήτες και διευθύνσεις ΜΜΕ περιέγραψε ο έγκριτος ανταποκριτής στις ΗΠΑ. Σχέσεις εξουσίας που όσοι εθελοτυφλούν θεωρούν πως εξαντλούνται στα δημόσια ΜΜΕ, στη λογική του παντοδύναμου υπουργού που σηκώνει το τηλέφωνο και τρέχει για χάρη του όλη η Αγία Παρασκευή. Μόνο που σχέσεις εξουσίας και εξάρτησης δεν δημιουργούν μόνο οι πολιτικοί και διοικητικοί συσχετισμοί, δημιουργούν και οι οικονομικοί δεσμοί που αναπτύσσονται αποκλειστικά πίσω από τα φώτα των στούντιο. Και αυτές οι σχέσεις είναι πολύ πιο ύπουλες, πολύ πιο σκοτεινές και πολύ πιο ανθυγιεινές από αυτές για τις οποίες συχνά - πυκνά καλούνται να απολογηθούν τα “κομματικά” ΜΜΕ και οι “στρατευμένοι” δημοσιογράφοι ώστε να μείνουν στο ηθικό απυρόβλητο τα “ανεξάρτητα”, πλην όμως εξαρτημένα από το ΚΕΕΛΠΝΟ για παράδειγμα, μέσα.

Κατσάκος Πέτρος (Αυγή)